من خدایی دارم ، که در این نزدیکی است

نه در آن بالاها

مهربان، خوب ، قشنگ ، نورانی

گاه گاهی سخنی می گوید….

با دل کوچک من ، ساده تر از سخن ساده من

 او مرا می فهمد؛

او مرا می خواند؛

او مرا می خواهد؛

یاد او ذکر من است….

در غم و در شادی

چون به غم می نگرم 

آن زمان رقص کنان می خندم

که خدا یار من است

که خدا در همه جا یاد من است….