تهمت وغیبت

فردی از دوستش بابت غیبت وتهمتی که به او زده بود، حلالیت طلبید .

او گفت به یک شرط قبول می کنم که یک بالش پَر را کنار جاده روستا روی دست بگیری و هنگامی که باد می وزد آن را با خنجر پاره کنی ودر معرض باد بایستی

تا تمام پرها را ببرد.

آن شخص آمد و گفت این کار را انجام دادم .

دوستش گفت : حالا برو پرها را جمع کن.

وی رفت و بعد ازمدتی آمد و گفت هرچه گشتم واز دیگران هم کمک گرفتم نیمی از پرها را نیافتم.

دوست حکیم و دانایش گفت: غیبت و تهمت مانند این پرها پخش می شود و قابل جبران نیست.